UMUDU,UMUTLA YAŞAMAK,
MUTLULUK İLE COŞMAK,
NE KADAR ZOR İMİŞ,
NE KADAR ZOR ARKADAŞ...
BAZEN; 
DERİNLERE DALARIM YAVAŞ YAVAŞ,
ÜCRA KÖŞELER ARARIM SIĞINABİLECEĞİM,
SONRA,
YALNIZ;
YAPAYALNIZ OLDUĞUMU ANLARIM...
NE ÖNCESİZLİK,
NE SONRASIZLIK,
BİR TEK DERDİM VAR;
YALNIZLIK!
BU ŞEHİR,
BU KENT,
SIKIYOR BENİ,
BOĞUYOR,
BOYNUMA GEÇİRİYOR,
YAĞLI İLMİĞİ...
BU ŞEHİRDE,
BU KENTTE,
ÖLMEK İSTEMİYORUM!
NE VERDİKİ BANA,
NE VERSİN BUNDAN SONRA?
YAŞADIKLARIM,
YAŞAYACAKLARIMDAN DAHA MI GÜZEL OLACAK?
BIRAKIN,
GÜLDÜRMEYİN BENİ!
BU KALABALIĞIN İÇİNDE,
TEK BAŞINA OLMAK,
NASIL BİR DUYGU BİLİR MİSİNİZ?
O KALABALIĞIN İÇİNDE,
KONUŞABİLECEK,
BİR TEK İNSANIN BİLE OLMAMASI,
VE O İNSANLARIN,
KURMUS OLDUĞU, KURTLAR SOFRASI...
OTURUP ,OTURMAMAKTA SERBESTSİN,
FAKAT,
YA AÇSAN?
ONLAR SENİ,
SEN YEMEĞİ.
BU HAYATIN ACI DÜZENİ...

KURTLAR SOFRASI,
ADI ÜSTÜNDE,
KURTLAR HEPSİ...
 

Zuhal Turan - zuhal.h.s.a@mynet.com