VEDA
> >
> > Gidişin değil, bir umutla dönersin diye beklemek öldürdü beni..
> >
> > Bir hoş cakalı çok gördün... zor geldi hoşcakal demek sana, böyle
> gitmek
> daha
> > kolaydı çünkü, arkada kalanı düşünmeden çekip gitmek, yakıştı mı
> sana?
> > Yakıştı mı gidiyorum demeden gitmek? yakıştı mı veda etmemek ve
> çekip
> > gitmek? yakıştı mı ayrılıkla yüzleşmemek? gittiğini bile
> söylememek..
> > Bir hoş cakalı çok gördün..
> > Bu kolay olanı idi, bunu seçtin... bencildin, gene kendin için en
> iyi
> olanı
> > seçtin, başkasının duyguları seni yine hiç ilgilendirmedi... hoşça
> kal
> demek
> > zordu cünkü, vedasız gittin, sanki geri gelecekmiş gibi gittin,
> ayrılıkla
> > yüzleşmeden gittin... ayrılık acı verir çünkü, sanki
> ayrılmıyormuşuz gibi
> terk
> > ettin.
> >
> > Oysa beni gidisin değil, bir umutla gelirsin diye beklemek öldürdü..
> >
> > Hoşcakal dememiştik, ayrılmamıştık öyle ise, dönecektin, bir umut
> vardı
> > hala, rüzgarda savrulan bir mum alevi gibi cılız ama ısrarla yanan
> bir
> umut
> > vardı..
> > İşte beni o umut öldürdü... gidişin değil.....
> > Bir gün dönecek diye beklemeler öldürdü beni, başka gölgeleri, sana
> benzetmek
> > eritti bedenimi, ayak sesleri, merdiven çıkışlarını dinledim sen
> misin?
> > diye... kapı çalındığında ben koştum, telefon çaldığında, ilk
> çalışta elim
> > telefondaydı ilk aylar da...
> > Gelmedin...
> > Ama hoşçakal da dememiştin...
> > Gitmiştin...
> > Ama veda etmemiştin...
> >
> > Gidisin değil, beni döneceksin umudu ile beklemek öldürdü..
> > Çok geç anladım bencildin...
> > Artık hiçbir gölge sen değilsin, hiç telefon etmeyeceksin,
> dudakların
> adımı
> > söylemeyi unutmuştur artık, çalan kapılar ve telefonlara ben
> bakmıyorum
> kaç
> > zamandır...
> > Hoşçakal demeden gittin... kolayı seçtin... dönmeyeceksin...
> > Yüreğimde artık ne sevgi var, ne umut, ne de bir ağrı...
> > Yüreğimde taşlaşmış bir HOŞCAKAL var... sana ait...
> > Onu bir söyleyebilsem, sana veda edeceğim...
> > Bunca yıl benden Çaldığın, hayatımı geri isteyeceğim.
> >
> > Ve sen,
> >
> > Hiç anlamayacaksın, hiç bilmeyeceksin...
> >
> > Beni gidişinin değil, dönersin umudu ile yaşamanın öldürdüğünü...
> >
> > Hoşçakal demek, ölmekten daha mı zordu?

 

(not:yukardaki çalışmanın sesli vegörsel flaş çalışmamı sitemden görebilirsiniz)