kimden: vatansevermilitan

00yedi yaşındaydı

tattığında hayatında ilk acıyı

öksüz bırakmıştı onu biricik anası

küçücük kalbi nasıl dayanırdı

emineydi adı,

mahallelinin yaşlı gözlerle baktığı

fakir ,öksüz,boynu bükük bir kızdı

küçük emine m nazlı kuşum diye severdi rahmetle

severdi rahmetli anası

oda severdi anacığını

bir dediğini iki etmezdi

zorlu zamanlarda gözleri hep anasını arardı

bulamayınca otururdu bir köşeye

yaşlarını saklayarak ağlardı

kime duymadı yüreğindeki haykırışı

kimse duymadı emine nin

içinde kopan fırtınaları

emine tek başınaydı

dünyaya tek başına meydan okumaktaydı

evin bütün işleri binmişti emine ye

en zoru da karşı ki çeşmeden su getirmekti

çok yoruyordu bu emine yi

çok üzüyordu garibi

annesi hatırına geliyordu

çeşmenin başında saatlerce ağlıyordu

bir gün babasıyla eve bir kadın girdi

yeni annesi olduğu söylendi

çok sevinmişti emine

işleri hafifler düşüncesiyle...

birkaç gün düşündüğü gibi gittiyse de

ardından dönmüştü çarklar tersine

iki kat çalışıyordu emine

eskisine göre

hep iyi geçinmeye çalıştı emine

üvey annesiyle

başka çaresi de kalmamıştı

 

yedi yaşındaydı emine

ilk dayağı yediğinde

yedi yaşındaydı emine

ilk evden kovulduğunda

yedi yaşındaydı emine

anasına ilk defa küfredildiğinde

 

ölmek istemişti çoğu zaman

başaramamıştı

ölüm onun için bir bayramdı

anasına kavuşacaktı

cennette kuşların ardından koşacaktı

papatya toplayacaktı

hiç bilmese de çocuklarla oyun oynayacaktı

ne kadar güzeldi

neden bu kadar acı çekiyordu ki

böyle düşünüyordu kimi zaman

tam eşiğindeyken hayallerinin

kardeşleri geliyordu aklına

onlar için yaşamayı bilmeliyim diyordu

neticede böyle geçti yıları emine nin

on üç yaşında nişanlandı emine

on beş yaşındaydı evlendiğinde 

on beş yaşındaydı

ilk intihar etmek istediğinde

bir çocuğu olmuştu on yedi yaşında

anasının adını takmıştı ona

dünya tatlısıydı

çok severdi kızını

birde abisi vardı emine nin

çocukluğunda ne zorluklarla okula gönderdiği

ne zorluklarla yemek pişirdiği

ona elbise alabilmek için gündelik işlere gittiği

birde abisi vardı

abisi de bunların karşılığında

söz vermişti ona

tutmuştu sözünü

gurur duyuyordu emine abisiyle

tıbbiyeyi kazanmıştı büyük adam olacaktı

emine yi bu dertten kurtaracaktı

yağmurlu bir gündü

geldiğinde haberi

vurmuşlardı emine nin abisini

sesini çıkaramadı emine

vurmuşlardı kalbinin yarısını

vurmuşlardı emine nin can elmasını

ne diyebilirdi

acı çekmek için gelmişti dünyaya

böyle devam edecekti

sırf düşmanları için yaşamayı bilecekti