kimden: Sibel ERDENK

Bir gün...bir kozada küçük bir delik açildi...

ve bir adam...bedenini bu küçücük delikten çikarmaya çalisan kelebegi saatlerce seyretti...

Sonra...kelebek sanki daha fazla ilerlemek istemiyormus gibi durdu...

Sanki...ilerleyebilecegi kadar ilerlemisti ve artik daha fazla ilerleyemiyordu....Ve adam...kelebege yardim etmeye karar verdi...Eline bir

makas aldi ve kozayi keserek deligi büyüttü...Kelebek kolayca disari çikti...Fakat bedeni kocaman ve kanatlari kuru ve burusuktu...

Adam...kelebegi izlemeye devam etti...çünkü zamanla kanatlarinin büyüyüp bedenini tasiyabilecek kadar genisleyebilecegini umut ediyordu...Fakat

bu olmadi!..Gerçekte...kelebek ömrünün geri kalanini o kocaman bedeni...kuru...burusuk kanatlari ile etrafta sürünerek geçirdi...Uçmayi hiç basaramadi...Adamin bu aceleci iyiligi içinde anlayamadigi...bu

kisitlayici kozanin ve kelebegin o küçücük delikten disari çikmak için verdigi mücadelenin...kelebek için gerekli olduguydu...çünkü bu...Tanri'nin...yasam sivisinin kelebegin bedeninden kanatlarina dogru

akmasini saglamak için buldugu yoldu...böylece kelebek kozadan kurtuldugu anda uçmaya hazir olabilecekti...

Güç istedim...

Ve Tanri...beni güçlü yapmak için karsima zorluklar çikardi...

Bilgelik istedim...

Ve Tanri bana çözmek için sorunlar verdi...

Zenginlik istedim...

Ve Tanri çalismak için bana beyin ve güçlü kaslar verdi...

Cesaret istedim...

Ve Tanri üstesinden gelmem için bana tehlike verdi...

Sevgi istedim...

Ve Tanri yardim etmem için bana sorunlu insanlar verdi...

Iyilik istedim...

Ve Tanri bana firsatlar verdi...

Istedigim hiçbir seyi elde etmedim...Ihtiyacim olan herseyi elde ettim...