kimden: zeki kentel
Hepinize iyi haftalar dostlar... Birileri vardır..tam bana göre deriz. Eksik yanımızdır, bilinmeyenimiz gibi gelir o an. Bakamadığınız bir göz, dokunamadığınız bir el, sadece duyduğunuz bir sestir bazan...alır götürür gizemler dünyasına...hayaller kurarız, hep uzak kalır şehir ışıkları .Setler kurarız bir yandan korkularımızdan kaynaklanan , meçhul hüzünlere dalmamak adına hep bahaneler üretiriz.. Belki bir maceradır, belki de bir alışkanlık. Adı olmayan o kadar duygu yükleriz ki kendimize , sonuç cesaretsizlikten yaşanmayan , yutkunduğumuz nice sevdadır, uktedir yerleşen yüreğin derinliğine...
***
Gelemiyorum yanına !
O
kadar çok engel var ki arada
Bir
uçurtmanın kuyruğuna takılıp gelmek istedim
Çekmedi
yorgun bedenimi
Bulutlara
takılmayı denedim
Bir
yıldırımla attı üzerinden
Dalgalara
bıraktım kendimi kıyılarına vurmak için
Kağıttan
bir gemi kesti yolumu
Koparılan
takvim yapraklarıyla gitgide tüketiyor zaman beni
Gün
geceye gömdü gözlerimi
Gece
güne savurdu yüreğimi
Küle
dönen kor tenimde
İzi
kaldı dokunuşlarının
Üşüyorum
Sıcaklığını
bulmak için vurdum kendimi sahranın göbeğine
Güneşin
ortasina attim ip merdivenimin ucunu
İp
tutuştu...ben yanamadım
O
kadar nasırlaştı ki sensiz can
Öylesine
mahsun kaldı ki duygular
Sevda
nerdedir
Özlem
ne tarafa düşer
Ne yönüm kaldı, ne mevsimim
Sana çıkan yolu bulamadım...
Tuttuğum nefeste kaldı
Bir boğum daha ukte sevdam.
Arzu Altınçiçek-04/08/03