Sizin Hiç Anneniz Öldü mü? Benim Öldü

Kalk anam kalk Allah Aşkına Kalk
Bak mevsim umut mevsimi
papatya mevsimi, gül mevsimi
mevsim bahar
dağlar kar
suların coşup taştığı zamandır

kalk allah aşkına kalk
ben geldim uyan bir bak
yatma öyle sessiz, öyle nefessiz ne olur
aç gözlerini yaşadığını bileyim
gülersen güleyim
ağlarsan gözyaşını sileyim
oynat kirpiklerini bulutlar uçsun gözlerinde
sonbahar yağmurları yıkasın saçlarını
ölmek gerekiyorsa ben öleyim...

kalk anam
allah aşkına kalk
ben geldim bak
kime bu nazın, kime bu küsün
bu inat niye

konuş benimle
allah aşkına konuş
yatma öyle sessiz, öyle nefessiz, kurban olduğum
bir ses ver, bir nefes
yaşadığını bileyim

kalk anam kalk
allah aşkına kalk
ben geldim bak
saklandığımız kovuklarda
şidetli yağmurlar yağsın yine
rüzgarlar essin, fırtınalar kopsun, şimşekler çaksın
koynuna al beni sıkıca sarıl
başımı göğsüme yaslayayım
yeneyim bütün korkularımı
ve sen beni hiç bırakma, bıkma ne olur

koynuna al beni yine, sarıl sımsıkı, üşüyorum
korkuyorum yıldızlar uykuya yattığında
tut elimden güneşe götür beni
sayki, küçük bir çocuğum daha, hiç büyümedim
şimdi ben ne yaparım, nereye giderim sensiz
kime gösteririm kanayan dizlerimi

kalk allah aşkına kalk
boynu bükük koma beni
teninin kokusunu özledim, sımsıcak nefesini
oğlum diyen o nazlı, yumuşak sesini
hadi uyan canyoldaşım, gözbebeğim
sarı gülüm, iyilik meleğim
sana türküler söyleyeyim

Ey dağlar taşlı dağlar
başı telaşlı dağlar
ben anamı yitirdim
gözlerim yaşlı dağlar

bağların gülü kaldı
gamlı bülbülü kaldı
ah komşular komşular
ben annemi yitirdim
boynum bükülü kaldı

sarılmayı özledim ana, nazlanıp darılmayı
kanayan gözlerimde sızılar akıyor bak
kırmızı yağmurlar yağıyor üzerime
ıslanıyor kimsesizliğim
uyan yüreğinden öptüğüm
koma beni buralarda yalnız
bırakıp gitme
yıkılırım
bir kez değil, her gün bin kez ölürüm

kalk anam allah aşkına kalk
karanlık çöktü goncagül sevinçler üstüne
boynunu büküyor ceylanlar
turnalar da geçmiyor artık
kalk allah aşkına kalk
sen bir maral ol, ben ceylan
dağlar gökkuşağı olsun
ovalar seyran

Sarıl sımsıkı tenim ol, beni bırakma
tut ellerimi benimle ağla, benimle yan
benimle uyu, benimle uyan
birlikte çıkalım dağlara, bak yayla zamanı
ben munzur suyu olayım, sen teyran
sen nisan ol, ben haziran...
ben küçük bir pınar, sen çağlayan
akıp gidelim koyun koyuna

Sen yoksan kurur bütün kurnalar
çocuklar öksüz kalır
kan süzülür kirpiklerimden yüreğime
bir daha ötmez keklikler, turnalar geçmez
her gece bir enkaz altında kalır umutlar
her lacivert akşamı dağlar da ağlar

kalk anam kalk allah aşkına kalk
ben geldim bak
benim için yaşamın adı sensin
düşersen omuzuma yaslan
üşürsen yüreğime
tut ellerimi sevinçlere yürüyellim
nasıl taşıdıysan dokuz ay karnında
ben sırtımda taşıyayım seni bir ömür

ah nazlı anam
uzansam
dokunabilir miyim? yüreğindeki incinmişliklere
durdurabilir miyim? zamanı
gözlerinin içindeki yaşları öpebilir miyim?
anlayabilir miyim? yaşamı ve ölümü
anlatabilir miyim? acının dayanılmazlığını
yaşamın umursamazlığını

kalk anam kalk
ben geldim bak
aç gözlerini yaşadığını bileyim
gülersen güleyim
ağlarsan gözyaşını sileyim
ölmek gerekiyorsa ben öleyim

Sizin hiç anneniz öldü mü? Benim öldü

ben başımı hangi taşa çalayım dağlar oy
gözyaşımı hangi çaya salayım dağlar oy
ah komşular komşular
ya ben nasıl, ya ben nasıl ağlamayım...

Nuri CAN